Susurluk gelişmiyor.

Trafik kötü.

Kaldırımlar yer yer işgal altında.

Otopark yok.

Sosyal yaşam kahve, hava güzelse park; o kadar.

Parkta yediği çekirdeğin kabuklarını yere atan, masa üzerinde bırakanlar var hala.

Çaylak doğanın bir lütfu.

Piknik yapıp çöpünü olduğu gibi bırakan çok. Yetmedi masa kıran mı, tuvalet çeşmelerini söküp götüren mi ararsın.

Gölet, kayın ağaçları ile dans ediyor.

Çataldağ hayranlıkla seyre dalmış, başında duman.

Muhteşem bir manzara. Piknik yap, balık tut, taşlara otur öyle kal.

Bir de pet şişeler, naylon poşetler sinir uçlarına diken gibi batmasa.

Susurluk gelişmiyor.

Suyunda mı bir sorun var?

Havasında mı?

Yoksa insanında mı?

Bir şeyler yapmak lazım.

Havasına, suyuna güç yetmez.

İnsanı, biziz.

Bizim seçtiğimiz belediye başkanı.

Bizim oyumuzla göreve gelen muhtar.

Bizim göreve getirdiğimiz sivil toplum kurum yöneticileri.

Hepsi birlikte biziz.

Trafiği çıkmaza sokan, kaldırımları işgal eden, parkta çekirdekleri yerlere atan, Çaylak’ı, Gölet’i çöplüğe çeviren biziz.

Biz bizi değiştirmek, biz bizi geliştirmek zorundayız!

Çaylak’ta farkındalık oluşturmak amacı ile çöp toplamamız bundan. Bazılarına batan “Ayda bir, Bir Şair” etkinliğimiz bundan.

Kadınlarımızı üretime katma uğraşımız bundan.

Susurluk’un en güzel yerlerini tanıtma çırpınışımız, bundan.

İnsanımızı teba olmaktan kurtarıp vatandaş yapan Cumhuriyet’e sahip çıkma gayretimiz bundan.

Yoksa biz de biliriz Susurluk’a övgüler düzmeyi, Susurluklu olmak üstünlüktür masalı ile şirin görünmeyi.

Ama dostluk bu değil!..

YAZAR: Levent GÜNDOĞAN