Bandırma’da 50 yıldır yün ve pamuktan yorgan dikerek geçimini sağlayan Muhammet Bekar, fabrikasyon yorganların yaygınlaşmasına rağmen mesleğini hala özenle yapmaya devam ediyor.
Binbir emekle işlenerek dikilen ve bir dönem çeyizlerin baş tacı olan el yapımı yorganların yerini, daha ucuz makine üretimi yorganlar aldı. Fabrikasyon ürünlerin artmasıyla unutulmaya yüz tutan yorgancılık mesleği, fedakar ustaların ellerinde nakış nakış işleniyor. 9 yaşında çırak olarak başladığı mesleğinde 50 seneyi deviren Muhammet Bekar, Bandırma’da yorgancılık zanaatını hayatta tutmaya çalışan son ustalardan. Küçük yaşlarında bu işi öğrenmeye başladığını söyleyen Bekar; “Öncelerde yorgancılık, terzilik, marangozluk denildiği zaman fakir mesleği olarak görülürdü. Fakir insanların çocukları bu işlere yönelirdi. Bu işi bana memleketim Trabzon’da eski zanaatkârlardan dayım Ahmet Bekaroğlu öğretti. Şimdi Bandırma’da mesleğimi sürdürüyorum.” dedi.
FABRİKASYON ÜRÜNLER ÖMÜRLÜK EMEKLERİ SİLİYOR
Bir yorgan ustasının, yaşamının ortalama 60 senesini bu zanaata verdiğini ifade eden yorgan ustası Muhammet Bekar; “Yorgancılık ömürlük bir meslektir. Mesleğimiz bitme noktasına gelmiş durumda. Fabrikalardan seri üretim olarak çıkan yorganlar daha çok tercih ediliyor. Hazır yorganların daha çok tercih edilmesi mesleğimizi bitirme noktasına getirdi. Yorgan yapmanın incelikleri ve süreçleri var gelişigüzel yapılacak bir iş değil. Bir yorganın maliyeti 200-300 liradan başlayarak işçiliğine göre artıyor. Ben bu mesleğe ömrümü vermişim, bu işin A’sını Z’sini bilmeyen adam fabrikasyon ürünleriyle benim 50 senelik emeğimi siliyor.” açıklamasında bulundu.
“YORGANCILIK BANA GÖRE BİR SANATTIR”
Sadece el işçiliğinin değerini bilen insanların yün veya pamuk yorgana talep gösterdiklerini söyleyen Bekar, günden güne müşterilerinin azaldığını dile getirdi. Zaman içinde Bandırma’da da yorgancılık yapanların azaldığını ve sayılı yorgan ustası kaldığını anlatan Muhammet Bekar; “Bu mesleğin uzmanı olduğum için bana sorsanız yün yorgan diğerlerinin yanında paha biçilmez derim. Gençlerimiz için bir anlamı yok ve hazır yorganları tercih ediyorlar. Yeni neslin yorgancılık gibi meslekleri benimsememesi yüzünden bu meslekler unutuluyor. Bazen bana tamir için elişi yorgan getiriyorlar, üzerindeki işçiliklere hayran kalıyorum. O yorganın üzerinde yapılan işçilik ve emek bana göre bir sanattır. 50 senelik bir yorgancı olduğum ve geçimimi bu meslekten kazandığım için şikayetçi değilim ama şuan gözde bir meslek olması gerekirken bu durumlara gelmesi üzücü. Eskiden Bandırma’da 10 tane yorgancı vardı. Artık yorgan ustasını zor buluyorsunuz.” diye konuştu.
“MESLEĞİMİZ SÜRDÜRÜLSÜN İSTİYORUZ”
Çıraklık kültürü gün geçtikçe azaldığı için yorgancılık gibi elişi ve emek gerektiren zanaatların unutulmaya başladığını belirten Muhammet Bekar; “El sanatı gerektiren mesleklerin tümü bu durumda. Yorgancılık, terzilik gibi meslekler yeni nesilde çırak yetiştirme olmadığı için bitiyor. Bitmemesi için çırak yetişmesi lazım. Türkiye genelinde araştırsanız yorgancı tezgâhında yetişen bir tane çırak yoktur. İşimi çocuklarıma devretmek isterdim fakat üç tane kızım var ve onlar da maalesef istemiyorlar. Biz arkamızdan bu mesleği devam ettirecek olan birileri olsun ve mesleğimiz sürdürülsün istiyoruz.” ifadesinde bulundu.
News
