Bir Festival daha bitti.

Susurluk son yılların en hareketli günlerini yaşadı.

Park doldu doldu taştı.

Hemen her yaş grubu için bir şeyler planlanmıştı. Ama en çok çocuklar ve gençler eğlendi.

Akşam konserlerinde yerel sanatçılara ağırlık verilmesi yerindeydi. Çünkü ünlüleri zaten çeşitli kanallardan izleme olanağı vardı.

Ayrıca; ekonominin “sos verdiği” şu günlerde festival etkinliklerinde de olsa ünlü şarkıcılara astronomik rakamlar vermek mantıklı değildi.

Festival etkinliklerinin mekanı Atatürk Parkı’ydı.

“Çam altında masadan ibaret olan eski parkın” botanik bahçesi gibi gündemde tutması nedeni ile yeni düzenlenen parka karşı duyulan öfke biraz olsun azaldı.

Zaten yaz boyunca gençlerin ama özellikle çocukların mekan seçtiği yeşil alanlar, festival boyunca izleyicilerin en rahat ettiği yerler oldu.

Umarım parkın en işlevli yeşilliğine sahip çıkılmaya devam edilir.

Festivalin kültür yönü, eğlencelerin yanında pek dikkat çekmedi.

Kitap kafe açılışı ve halk oyunları gösterilerinin dışında göze çarpan bir etkinlik yoktu.

İnanıyorum ki; gençler kitap kafeye de ilgi gösterecek, her gün en az bir saatlerini o güzel mekanda kitap okuyarak geçireceklerdir.

Sonuçta düzenli, coşkulu, Susurluk’un tüm kesimlerine hitap eden bir Festival daha geride kaldı.

Susurluk eğlendi.

Eksik kalan : Susurluk’un ekonomisine asıl katkı sağlayan kırmızı etin, ahşap ürünlerinin festivalde hiç yer bulamamasıydı.

Seneye inşallah…

Yazar: Levent Gündoğan